Self-efficacy

‘Self-efficacy’ betreft een mechanisme dat getriggerd wordt door interventies die de aandacht richten op het hogere doel en creativiteit faciliteren. Het is een begrip uit de sociaal-cognitieve theorie welke verwijst naar taakspecifek zelfvertrouwen. Self-efficacy betreft een zelfregulerend proces. Het is “the conviction that one will be able to successfully execute the behavior required to produce particular outcomes” (Bandura, 1997, p. 193). Het gaat daarbij niet alleen om het inschatten van de eigen daadwerkelijke kennis en vaardigheden, maar ook om de effectiviteit waarmee de persoon denkt dat hij de vaardigheden zal kunnen toepassen (Bandura, 1997). Volgens Bandura wordt de kans op het behalen van een uitkomst sterk bepaald door het niveau van ‘Self-efficacy’. Naarmate mensen sterker verwachten dat zij een bepaalde handeling effectief kunnen uitvoeren (hoger niveau), zullen zij deze handeling ook meer met succes gaan uitvoeren, tot een bepaald optimum.