Binnen een eenmanszaak wordt de onderneming gedreven door één persoon. Dit is mogelijk als de ondernemer een zelfstandig beroep uitoefent of als de ondernemer de enige eigenaar is van de organisatie. Binnen een eenmanszaak is het dus wel degelijk mogelijk om personeel in dienst te hebben. Een eenmanszaak heeft geen rechtspersoonlijkheid, wat betekent dat de ondernemer en de organisatie als één gezien worden. De ondernemer is in dat geval zelf aansprakelijk voor de schulden van zijn of haar onderneming, ook met het privévermogen.
Oprichting eenmanszaak
Voor de oprichting van een eenmanszaak hoeft maar aan een vereiste te worden voldaan, namelijk het inschrijven van de onderneming in het handelsregister van de Kamer van Koophandel. De wet schrijft voor dat een ondernemer maximaal één eenmanszaak mag op richten, echter is het wel toegestaan om daar meerdere handelsnamen, vestigingen en activiteiten aan te koppelen. Hieruit blijkt al dat het oprichten van een eenmanszaak zeer laagdrempelig is en als belangrijk voordeel voor de keuze van deze ondernemingsvorm kan worden gesteld.
Aansprakelijkheid
Zoals in de introductie al kort naar voren kwam worden de eenmanszaak en de ondernemer als één gezien. De ondernemer is dan ook aansprakelijk voor de financiën en handelingen van de eenmanszaak. Er wordt hierbij geen onderscheid gemaakt tussen het privé- en bedrijfsvermogen. Wanneer een ondernemingen schulden heeft, kunnen de crediteuren aanspraak maken op privébezittingen van de ondernemer. Bij faillissement van de eenmanszaak gaat de ondernemer voor wat betreft het privévermogen ook failliet. Wanneer de ondernemer getrouwd is in gemeenschap van goederen is ook de echtgenoot aansprakelijk. Vandaar dat de mogelijkheid om te trouwen onder huwelijkse voorwaarden sterk overwogen dient te worden.
Belasting
Zoals al eerder naar voren is gekomen wordt de onderneming en de ondernemer als één entiteit gezien. De winst uit de onderneming is feitelijk de vergoeding voor de ondernemer voor de verrichte werkzaamheden. Over de winst wordt inkomstenbelasting betaald in box 1 belastbaar inkomen uit werk en woning. Ondernemers kunnen gebruik maken van allerlei vrijstellingen en aftrekposten voor wat betreft de belasting, wanneer zij door de belastingdienst als ondernemer worden beschouwd. Voorbeelden van vrijstellingen en aftrekposten zijn de zelfstandige-aftrek, startersaftrek en de MKB-winstvrijstelling. Een aantal aftrekposten of vrijstellingen hebben ook individuele vereisten naast het aangemerkt worden als ondernemer.
Onderstaand worden de voorwaarden uiteengezet om als ondernemer te worden aangemerkt volgens de belastingdienst.
- Minimaal 1225 uur per jaar in de onderneming steken
- Financiële risico van de ondernemer, doordat de ondernemer verantwoordelijk is voor betalen van crediteuren en dat debiteuren de ondernemer betalen.
- Er dienen minimaal drie opdrachtgevers per jaar binnen gehaald te worden. Als dit er minder dan drie zijn wordt de zelfstandige niet als ondernemer aangemerkt door de belastingdienst. In dit geval ziet de belastingdienst de relatie tussen opdrachtgever en zelfstandige als een tijdelijke dienstbetrekking. Een opdrachtgever vraagt dan ook vaak om een VAR-verklaring om aan te tonen dat je voor de belastingdienst als ondernemer wordt aangemerkt. Wanneer de belastingdienst de zelfstandige niet als ondernemer aanmerkt is de opdrachtgever verantwoordelijk voor de betaling van loon en sociale premies.
- Het doel van de onderneming is het behalen van winst.
- De onderneming is zelfstandig en voert zelfstandig activiteiten uit.
Sociale zekerheid en verzekeringen
De ondernemer betaalt premies voor de volksverzekeringen en heeft recht op AOW na de AOW gerechtigde leeftijd. Aanvullende pensioenregelingen dienen zelf verzorgd te worden. Aangezien een ondernemer geen werknemer is heeft hij of zij geen recht op de uitkeringen voor wat betreft WW, WIA en Ziektewet. Een ondernemer dient dan ook zelf bijvoorbeeld een arbeidsongeschiktheid- of ziektekostenverzekering af te sluiten.
Reageer op dit bericht