CFC-maatregel

De afkorting “CFC” staat voor “Controlled Foreign Corporation” (gecontroleerde buitenlandse vennootschap). Een CFC-maatregel is een fiscale regelgeving die wordt gebruikt om belastingontwijking tegen te gaan door het belasten van inkomsten die worden gegenereerd door buitenlandse dochterondernemingen van een onderneming of individu.

In de meeste landen wordt belasting geheven op basis van het wereldwijde inkomen van een persoon of onderneming. Dit betekent dat inkomsten die worden gegenereerd door dochterondernemingen in het buitenland ook belastbaar kunnen zijn. Om belastingontwijking tegen te gaan, hebben veel landen CFC-maatregelen ingevoerd.

De CFC-maatregel houdt in dat als een onderneming of individu een bepaald percentage aandelenbezit heeft in een buitenlandse vennootschap (bijvoorbeeld 50% of meer), de inkomsten van die buitenlandse vennootschap worden toegerekend aan de aandeelhouder voor belastingdoeleinden, zelfs als de inkomsten niet daadwerkelijk worden uitgekeerd. Deze toegerekende inkomsten kunnen vervolgens worden belast in het land waar de aandeelhouder gevestigd is.

Het doel van de CFC-maatregel is dus om te voorkomen dat belastingplichtigen gebruikmaken van buitenlandse dochterondernemingen om belasting te ontwijken. Door de inkomsten van de CFC’s toe te rekenen aan de aandeelhouders, kan de belastingdienst belasting heffen over die inkomsten alsof ze direct door de aandeelhouders worden ontvangen.

Het specifieke ontwerp en de details van CFC-maatregelen kunnen variëren per land en belastingstelsel. Het is raadzaam om de wetgeving van een specifiek rechtsgebied te raadplegen voor meer informatie over de CFC-maatregelen die daar van toepassing zijn.