Parallel denken/Parallel thinking wordt door Bono gepresenteerd als alternatief voor het kritische, westerse argumenteren. Het doel van parallel denken is om alle deelnemers aan de discussie in dezelfde richting te laten kijken en denken. De Bono onderscheid zes denkrichtingen:
1. Witte denkhoed: staat voor feiten, cijfers en informatie.
2. Rode denkhoed: staat voor emoties, gevoelens en intuïtie.
3. De zwarte denkhoed: staat voor negatief, pessimistisch en „advocaat van de duivel‟.
4. De gele denkhoed: staat voor de zonnige kant, positief, optimistisch en kansen.
5. De groene denkhoed: staat voor vruchtbaarheid, creativiteit, alternatieven en beweging.
6. De blauwe denkhoed: staat voor afstandelijkheid, overzicht, proces en controle.
Parallel denken heeft een aantal voordelen: vergaderingen krijgen meer structuur, je voorkomt dat denkrichtingen over het hoofd worden gezien, en iedereen hoeft maar via één denkrichting te denken. Tot slot wordt het ego uit het denken verwijderd.
Reageer op dit bericht