AVV

De invulling van de definitie van een AVV (Algemeen Verbindend Voorschrift) is niet nader uitgewerkt in de AwB en is aan de wetgever overgelaten. Wel bekend is dat AVV’s afkomstig zijn van bestuursorganen (bestuurswetgeving) en en heeft de navolgende kenmerken:

Algemeen
Algemeenheid naar tijd (het moet niet ingetrokken zijn), persoon en rechtsfeit. De norm is derhalve gericht op een open groep mensen en is voor herhaling vatbaar.

Verbindend
Er mag geenszins van worden afgeweken in tegenstelling tot beleidsregels.

Voorschrift
De norm is naar buiten werkend en kan derhalve geen interne norm zijn. Er wordt een zelfstandige norm in gesteld en het moet om een nieuwe norm gaan.

De AVV is vastgesteld door een bestuursorgaan met wetgevende bevoegdheid dat afgeleid is uit de wet in formele zin of de Grondwet. Als het niet om een nieuwe norm gaat en er dus geen sprake is van een zelfstandige normstelling, spreken we over een Concretiserend Besluit van Algemene Strekking (CBAS). Zij werken normen verder uit en maken hem toepasselijk. Kortom, een CBAS bevat slechts voor de werking van een wettelijk voorschrift de noodzakelijke bepalingen. Als in de formele wet ‘bij of krachtens’ staat (dus in de GW, Gem. Wet, etc. en dus níet in een APV) is er de bevoegdheid tot het stellen van een AVV.

Als er enkel ‘bij’ staat, is er geen bevoegdheid tot het stellen van een AVV, maar slechts tot het stellen van bestuurlijke maatregelen. Een AVV is te herkennen aan het woord ‘regelen’ in de bepaling.

Tot slot: een APV is altijd een AVV. Als de norm wordt aangemerkt als een AVV, dan zijn beroep en bezwaar uitgesloten (art. 8:2 lid a Awb)