De Luddite fallacy is de overtuiging dat technologische vooruitgang, automatisering en digitalisering leiden tot massale werkloosheid en een algemene achteruitgang van de economie. Het idee is dat machines en automatisering zoveel taken overnemen dat mensen niet langer nodig zijn om het werk te doen, waardoor er een grote groep werklozen ontstaat.
De Luddite fallacy is genoemd naar de Luddieten, een groep Britse ambachtslieden die in de 19e eeuw protesteerden tegen de introductie van weefmachines in de textielindustrie. Ze geloofden dat deze machines hun baan zouden overnemen en de kwaliteit van het werk en het vakmanschap zouden vernietigen. Dit bleek uiteindelijk niet waar te zijn, omdat de machines juist zorgden voor hogere productiviteit en economische groei, wat resulteerde in nieuwe banen en welvaart.
Hoewel automatisering en technologie in sommige gevallen zeker banen hebben doen verdwijnen, heeft de geschiedenis aangetoond dat deze veranderingen over het algemeen leiden tot een verschuiving van banen in plaats van massale werkloosheid. Nieuwe technologieën zorgen ook voor nieuwe banen, vaak in sectoren die nog niet bestonden. Bijvoorbeeld, de opkomst van de computerindustrie creëerde talloze nieuwe banen in softwareontwikkeling, systeembeheer, cybersecurity en andere IT-gerelateerde gebieden.
De Luddite fallacy negeert de mogelijkheid dat technologische veranderingen positieve effecten kunnen hebben op de economie en het menselijk welzijn.
Reageer op dit bericht