In de meeste handboeken wordt strategie vanuit een normatief perspectief gepresenteerd: hoe moet je een strategisch plan maken, hoe een analyse uitvoeren? Ten Bos breekt hier heel nadrukkelijk mee. Hij nodigt u uit niet na te denken wat strategie zou kunnen of moeten zijn, maar over wat strategie in de praktijk voor de beleidsmaker betekent. Voorwaarde voor zo’n reflectie is wel dat u het aandurft om ook alledaagse vanzelfsprekendheden onder vuur te nemen. Dit leidt soms tot wijsgerige, soms ook humoristische discussies over vragen als: kunnen managers eigenlijk wel keuzes maken, is het wel zinvol om lange sessies te besteden aan missies en visies, waarom wordt de rol van financiële informatie zo overschat in het strategische proces en hoe irrationeel is ‘spontane’ strategie?
De tekst is gelardeerd met anekdotes, praktijkvoorbeelden en biografische schetsen en de lezer wordt regelmatig op het verkeerde been gezet. Na lezing zult u echter niet alleen over strategie kunnen meepraten, maar ook plezier beleven aan een onderwerp dat vaak alleen met te plechtstatige ernst benaderd wordt.
