Sommige partijen kunnen de acties van anderen niet observeren terwijl deze acties wel de belangen van alle partijen in de transactie beïnvloeden. Moral hazard heeft dan ook vooral betrekking op de betrouwbaarheid van informatie. De belangrijkste vorm van moral hazard is de motivatie van management-inspanning (management effort). Moral hazard ontstaat als gevolg van de scheiding van leiding en eigendom bij grote ondernemingen. Moral hazard kijkt dus vooral vanuit het managementpersepctief in de context van de agency theorie: investeerders kunnen moeilijk hun informatie verifiëren omdat het management deze informatie kan hebben beïnvloed en wel eens bewust ruis kan hebben gecreëerd. Hierdoor kan informatie zijn betrouwbaarheid verliezen. Moral hazard ontstaat dus doordat de ene partij (de manager) beschikt over informatie hoe (met welke inspanning) een bepaald resultaat is behaald en van welke kwaliteit het resultaat is, terwijl de andere partij (belegger/ eigenaar) niet over deze informatie beschikt. Dit heeft betrekking op de betrouwbaarheid van informatie: het management kan zich als het ware verschuilen achter de omstandigheden (bij slechte resultaten zijn deze hieraan te wijden, terwijl goede resultaten het gevolg zijn van acties van het management).
1. Een contract opstellen, waarbij een andere manager wordt aangesteld. Dit is niet aannemelijk
2. Toch de manager ontslaan en de eigenaar laten managen.
3. Direct monitoring: alles monitoren wat de manager doet. De investeerder wil risico lopen, het management niet first best oplossing (maar, kan nooit, dus altijd 6 toepassen).
4. Indirect monitoring.
5. De eigenaar verhuurt de onderneming aan de manager.
6. De manager een deel van de winst geven. (second best oplossing)
– Betalen van overdreven veel dividend;
– Extra financiering aangaan;
– Risicovolle projecten aangaan.
Reageer op dit bericht