Stakingswinst verwijst naar de winst die wordt behaald bij het staken van een onderneming. Wanneer een ondernemer besluit zijn onderneming te beëindigen, bijvoorbeeld door verkoop, overdracht of gewoonweg door te stoppen, wordt de behaalde winst bij de beëindiging aangeduid als stakingswinst. Dit wordt belast volgens de regels van de inkomstenbelasting.
De stakingswinst wordt in de Nederlandse belastingwetgeving bepaald door het verschil tussen de overdrachtswaarde van de activa en passiva van de onderneming op het moment van staking en de fiscale boekwaarde van deze activa en passiva op datzelfde moment. Met andere woorden, het is het verschil tussen wat je ontvangt bij de beëindiging van je onderneming en de oorspronkelijke kosten of waarden van de bezittingen en schulden.
De componenten van stakingswinst kunnen onder meer zijn:
-
Goodwill: Het positieve verschil tussen de overdrachtswaarde van het bedrijf als geheel en de boekwaarde van de individuele activa en passiva.
-
Stille reserves: Eventuele niet-gerealiseerde winsten die in de loop der jaren zijn opgebouwd in activa zoals onroerend goed of effecten.
-
Desinvesteringsbijtelling: Een bijtelling die plaatsvindt als bepaalde bedrijfsmiddelen, waarvoor eerder investeringsaftrek is geclaimd, worden verkocht binnen een bepaalde periode na aanschaf.
Het belastingtarief waartegen de stakingswinst wordt belast, hangt af van de fiscale situatie van de ondernemer op het moment van staking. Het is aan te raden om bij specifieke belastingkwesties een belastingadviseur te raadplegen, omdat fiscale regelgeving aan verandering onderhevig kan zijn en individuele omstandigheden van invloed zijn op de belastingverplichtingen.
Reageer op dit bericht