Situsbeginsel

Het situsbeginsel is een belastingprincipe dat wordt gebruikt om te bepalen welk rechtsgebied belasting mag heffen op bepaalde inkomsten, goederen of activa. Het begrip “situs” verwijst naar de juridische locatie of de plaats waar bepaalde vermogensbestanddelen zich bevinden.

Het situsbeginsel wordt voornamelijk toegepast bij belastingen op vermogen, zoals onroerendgoedbelasting, successierechten en schenkingsrechten. Volgens dit beginsel heeft het rechtsgebied waar de vermogensbestanddelen zich bevinden, het recht om belasting te heffen op die vermogensbestanddelen, ongeacht de woonplaats, nationaliteit of het staatsburgerschap van de eigenaar.

Bijvoorbeeld, als een persoon onroerend goed bezit in een bepaald land, zal dat land over het algemeen het recht hebben om belasting te heffen op het onroerend goed, ongeacht waar de eigenaar woont of is gevestigd. Evenzo zal het land waar een erfenis zich bevindt vaak het recht hebben om successierechten te heffen op die erfenis.

Het situsbeginsel kan leiden tot een overlap van belastingheffing, omdat verschillende rechtsgebieden het recht hebben om belasting te heffen op dezelfde vermogensbestanddelen. Om dubbele belasting te voorkomen, worden vaak belastingverdragen gesloten tussen landen om regels vast te stellen voor de verdeling van belastingheffingsrechten en het voorkomen van dubbele belasting. Deze verdragen bevatten bepalingen voor onder meer woonplaats, vaste inrichtingen en andere criteria om de belastingheffing op een coördinatievereiste basis te regelen.